węzę wtapiam

prawidłowo odrutowana ramka

Drutowanie ramek typu Dadant jest trudniejsze niż wielkopolskich. W ogóle im większe ramki, tym gorzej. Od razu spieszę donieść, że podczas poprzedniego drutowania zrobiłem mały błąd: zawiązywać drucik lepiej jest na spodzie, a nie na górze ramki. Łatwiej wtedy zbierać propolis, którego kilogram  można sprzedać za 100 zł. Przy takiej minipasiece jak moja to trochę tak jak ze sprzedawaniem reklam na blogu czy YouTubie albo klikanie na niesławnym eRmailu (tu trochę przesadzam, bo propolisu się jednak uzbiera, a żeby zarobić na eRmailu, trzeba chyba wszystkich swoich znajomych pozapisywać i zmuszać do klikania na wszystkie promocje). Ale zawsze warto. "Pieniądz... trzeba... szanować" - mawia pszczelarz Muchowski, ściągając jednocześnie wprawnymi ruchami propolis z trzech ramek.

cztery plastry węzy

A dziś wtapiałem węzę. Węza to płaskie, przypominające wafle tortowe plastry wosku, na których wytłoczone są kształty pszczelich komórek. Stanowią fundament, na którym owady budują ściany, by tworzyć "pełnoprawne" plastry, w których wyrastają młode (czerw) i w których składowany jest pyłek, woda i miód. Całe to drutowanie jest właśnie po to, by ramki trzymała się węza. 

Węzę wtapia się przy pomocy... prostownika do ładowania akumulatora. Kładziemy plaster węzy na rozpięte na ramce druciki, po czym jedną klamrą prostownika dotykamy do jednego gwoździka, a drugą do drugiego. Słychać charakterystyczne buczenie i po kilku sekundach węza jest wtopiona. Oto ilustracje:

Myślałem, że ramki z węzą będą sobie spokojnie czekać na pszczoły w ulu Królowej Jadwigi, ale zabrał je pszczelarz Muchowski, by włożyć do swoich uli. Przewieziemy je z powrotem dopiero, gdy pszczoły je nadbudują i zaczerwią.