kolejowa nostalgia

Jeszcze kilkanaście lat temu... (źródło: pl.wikipedia.org)

W zeszłym roku zdjęli tory, które biegły przez naszą wioskę przez lata. Ostatnio zaś wykarczowali teren, bo w międzyczasie zarosły (już chyba z 15 lat pociągi nie jeżdżą). Dzisiaj wsiedliśmy z rodzinką w ładę i ruszyliśmy dawnym torowiskiem, póki wolno, póki nikt nie zagrodzi i nie zabroni. Dojechaliśmy tylko do pierwszej stacji. Wysiedliśmy, żeby popatrzeć na zarastający, nieustannie nadgryzany przez czas relikt. Słyszeć z domu przejeżdżające pociągi, widzieć je - moje niespełnione marzenie, którego korzenie sięgają pewnie domu babci zbudowanego niezbyt daleko od torów.

Nieopodal budynku dawnej stacji siedziała na krześle staruszka, a obok niej kobieta w średnim wieku, która rąbała toporkiem drewno, rzucając polana na większy już od niej stos. Wspięliśmy się na całkiem zarośnięty peron i przywitaliśmy się. Zrobiłem kilka zdjęć stacji, również wewnątrz, bo na drzwiach nie było żadnej kłódki. Zagadnąłem kobiety i okazało się, że mieszkają one na górnym piętrze stacji, gdzie rzeczywiście zobaczyłem wymienione okna, a za nimi firanki i kwiaty w doniczkach. Staruszka pochodziła z Wilna i całe życie po wojnie pracowała na stacji jako kasjerka. Trafiła w te rejony wbrew własnej woli - przesiedleńcy rzadko chcieli wyjeżdżać na wieś. Opowiadała nam z silnym wschodnim akcentem o tamtych czasach, o lęku, jaki czuła, zanim okazało się, że jedzie z rodziną do Poznania, o rozczarowaniu, gdy dowiedziała się, że nie może tam zostać, że osiedlono ją na północy...

A mnie w tej całej atmosferze rozlała się po całym umyśle ta od dawna mi towarzysząca melancholia kolejowo-przestrzenna. Gdyby wszystko się inaczej potoczyło, bardzo chętnie zamieszkałbym na piętrze opuszczonej stacji w okolicy, gdzie zostały już tylko dwie rodziny mieszkające w kolejowych budynkach... Oj, powstałoby tam pewnie jeszcze więcej wierszy i piosenek, niż gdy zajmowałem jednoizbową niewyremontowaną mansardę w starej kamienicy w Radomsku.
W poszukiwaniu zdjęć owej stacyjki z czasów, gdy linia kolejowa działała, trafiłem na cudowną witrynę. Polecam: www.bazakolejowa.pl.